تقسیم بندی شترمرغ

تقسیم بندی شترمرغ به صورت زیر است:

1- شترمرغ آفریقای جنوبی (گردن آبی): محل زندگی آن در زیمباوه و نامیبیا بوده و پرهای زیادی داردو جوجه های مقاوم تری داشته و درصد تولید تخم کمتر ولی درصد زنده مانی بیشتری دارد. مشخصات کامل آن در جدول بعدی آمده است
2- شترمرغ آفریقای شمالی (گردن قرمز): این شترمرغ ها قدی بلند داشته و تولید گوشت در آنها بیشتر و بلوغ آنها دیرتر و تولید تخم در آنها کم می باشد
3- شترمرغ سومالی: به آنها گردن آبی هم گفته می شود. دامنه پرورش آنها کم بوده و در کنیا و اتیوپی نگهداری می شوند .
4-شترمرغ آفریقای شرقی: گردنی قرمز داشته که محل زندگی آن تانزانیاست و در ایالات متحده به صورت وسیع پرورش داده می شود .
5- شترمرغ اهلی (گردن سیاه): حیوانی مطیع بوده و تولید تخم در آنها بالاست، اما تولید جوجه ضعیف و با جثه کم و تولید کم گوشت از معایب آنهاست
ویژگی شترمرغ گردن آبی (آفریقایی):

وزن: 110 تا 130 کیلوگرم در 13-10 ماهگی تولید تخم: 70-30 عدد در سال ( از اسفند تا آذر) ولی در سال اول 20-10 عدد که در 7 سالگی به 70 عدد می رسد قد: 2/1تا 5/2 متر رشد: 30-25 سانتی متر در ماه
سرعت حرکت 60: کیلومتر در ساعت( به مدت 20 دقیقه) جوجه تولیدی در سال: 45- 20 جوجه سن بلوغ نر: 30-18 ماهگی دوره انکوباسیون: 42 روز
سن بلوغ ماده 24-18 ماهگی زمان کشتار: 13-11 ماهگی نسبت نر به ماده: 25 تا 40 درصد* وزن تخم: 5/2-2/1 کیلوگرم
چرم: 5/1-3/1 متر با کیفیت عالی تعداد پرها 50-45 عدد
گسترش جغرافیایی: سرتاسر جهان گوشت تولیدی: 80-75 کیلوگرم
گوشت: قرمز، سدیم و کلسترول کم، آهن فراوان زمان پختن گوشت: 2-5/1 ساعت
هردو شترمرغ ماده با یک شترمرغ نر، یک گله را بوجود می آورند که به آن trioمی گويند
مشخصه عمومي واناتومي:
شترمرغ ها از بسیاری جهات گونه ای منحصر بفرد بشمار می آیند و همین امر باعث گردیده تا در سالهای اخیر توجهات زیادی معطوف آن گردد
به طور مثال تخم آن در مقایسه با تخم سایر پندگان بزرگترین تخم بوده و می تواند وزنی معادل ۱ یا ۲ کیلوگرم داشته باشد اما در مقایسه با جثه پرنده ، شترمرغ دارای کوچکترین تخم در میان پرندگان می باشد . شترمرغ بزرگترین پرنده زنده روی زمین می باشد که می تواند به بلندایی در حدود ۵/۲ متر و وزنی معادل ۱۵۰ کیلوگرم دست یابد .

شترمرغهای اهلی شده در ۱۴-۱۲ ماهگی به بلوغ جسمی و در ۳-۲ سالگی به بلوغ جنسی می رسند و جوجه های شترمرغ در هر ماه حدود ۱۰ اينچ رشد می کنند و در ۱۲ ماهگی به قدی معادل ۲ متر و وزنی در حدود ۱۱۰-۹۰ کيلو دست پيدا می کنند. در حاليکه جوجه های جوان دارای رگه هايی به رنگ قهوه ای ، زرد و نارنجی و کرم هستند نيمچه های جوان شباهت بسياری به شترمرغ های ماده دارند. وجود پاهای بلند و گردنی افراشته باعث گرديده تا اين پرنده دارای چشمانی درشت و استثنائی باشد که در جلوی سر بطور مجزا از هم قرار گرفته اند. ضمناً گوشهای اين پرنده نيز در قسمت عقب سر واقع شده است .

ناتوانی اين پرنده در پرواز باعث می شود که شترمرغ بيشتر وقتش را به راه رفتن در محيط زندگی اش پرداخته و حتی در هنگام ترسيدن با سرعتی معادل ۷۰-۶۰ کيلومتر شروع به دويدن نمايد و برای اينکار سهم بالايی از انروی مورد نيازش را در تاندونهای خود ذخيره سازی می کند. از لحاظ آناتومی پا، اين پرنده در مقايسه با ساير طيور منحصر به فرد بوده و تنها پرنده ای در جهان است که دارای دو انگشت از چهار انگشت اصلی می باشد که آنها را انگشتهای سوم و چهارم می نامند و اين مشخصه باعث تمايز شترمرغ ها از ساير سينه پهنان که سه انگشت دارند (به استثنای کيوی که ۴ انگشت دارد )می شود .

بالهای شترمرغ چندان توسعه يافته نبوده و استخوان جناغ سينه آنها قوس دار و فاقد keel می باشد البته با وجود ناتوانی در پرواز ساختار استخوانهای بال و وجود کيسه های هوايی و مجاری هوا در استخوانها اين نظريه مطرح می شود که شترمرغ دارای اجدادی با قدرت پرواز بوده است

..گردنی دراز، پاهایی قوی، سر کوچک، فاقد دندان، همه چیز خوار،بالهای کوچک و بلند بودن موه ها از خصوصیات دیگر این حیوان است
شترمرغ و پنگوئن پرنده هایی هستند که قدرت پروازندارند شترمرغ فاقد چینه دان بوده ولی پیش معده آن به عنوان مخزن ذخیره غذا و دارا بودن غده های ترشحی فراوان (300 عدد) باعث هضم غذا و ورود آن به سنگدان می شود. سنگدان با داشتن عضلات قوی و انقباضات زیاد باعث هضم بیشتر غذا شده و غذا به روده ها وارد می شود. روده کوچک حدودا 6 متر طول دارد و طول روده بزرگ 3 برابر روده کوچک است (سکوم 1 متری و کولون 15 متری ). بنابراین وجود روده های طویل باعث می شود مدت زمان عبور غذا طولانی باشد ( 40-36 ساعت )، به طوریکه حیوان مقدار بسیار زیادی از انروی خود را از تخمیر میکروبی غذا در روده بزرگ بدست می آورد
شترمرغ دارای قلبی بزرگ و کامل به وزن 800 گرم بوده و دستگاه تنفس آن به شکل کیسه هوایی بوده و هر شش پرنده حدود 5 کیسه هوایی دارد. شترمرغها از کیسه های هوایی برای کاهش دمای بدن از طریق نفس نفس زدن استفاده می کنند. تعداد تنفس نرمال 12-7 دم در دقیقه می باشد.منقار شترمرغ 15-12 سانتی متر طول دارد و سوراخهای بینی در جلوی منقار قرار دارند
شترمرغ فاقد کیسه مثانه بوده و دستگاه تناسلی در شترمرغ نر شامل دو بیضه و یک آلت تناسلی در کلوآک می باشد و دستگاه تناسلی ماده شامل یک تخمدان منفرد همراه با یک کلیتوریس کوچک در کلوآک شکمی می باشد. تشخیص جنسیت جوجه ها بسیار مشکل و وقت گیر است ولی در 8-7 ماهگی قابل تشخیص است

فيزيولوژي دستگاه گوارش شتر مرغ با خرگوش و اسب قابل مقايسه است احتباس طولاني غذا در حدود 40 ساعت در دستگاه گوارش براي فلور باكتريايي بيهوازي زمان كافي فراهم مي آورد تا بروي غذا اثر نموده و منجر به شكستن سلولز و همي سلولز گردد. در اين فرآيند اسيدهاي چرب فرار نظير اسيد استيك و اسيد پروپيونيك واسيد بوتيريك توليد شده كه توسط ديواره معده جذب مي شود و انروي لازم را براي پرنده مهيا مي سازد.
الياف خام در جبره باعث تحريك حركات روده شده و هضم را بهبود مي بخشد و به همين دليل بايستي به مقدار مشخص در جيره وجود داشته باشد. مقدار الياف خام براي بالغين بايستي 15 درصد ماده خشك جيره باشد. مقدار ناكافي فيبر خام در جيره غذايي باعث مي شود كه شتر مرغ اشياء خارجي بيشتري مثل شن ، ماسه و خاشاك را ببلعد.
غذاي آغازين جوجه شتر مرغ داراي حداقل 22 درصد پروتئين خام و 7/11 مگاژول انروي است . ريزي بيش از حد دان براي جوجه شتر مرغ مناسب نمي باشد. به منظور بهبود بخشيدن به ساختار دان بايد بين 5 تا 20 درصد (بسته به سن جوجه ) يونجه و يا شبدر ريز شده به غذاي آنان اضافه شود وهمچنين به دليل ناكافي بودن كلسيم وفسفر اين جيره ها افزودن فسفات كلسيم يا پودر استخوان و يا خرده صدف و يا سنگريزه آهكي توصيه مي گردد.
دربالغين 30 درصد جيره غذايي يونجه است و 70 درصد كنسانتره مي باشد كه 18 تا 19 پروتئين دارد